Šumarska škola iz Kraljeva je otpočela obeležavanje velikog jubileja – 120 godina obrazovanja u šumarstvu u Srbiji. Institucija kroz koju su prošle mnoge učene glave na ovaj način ostavlja pokolenjima istoriju I tehnologiju satakanu u tri veka bitisanja
Serijom predavanja nazvana „Sećanja kroz tri veka (1899. – 2019)“ započela je u utorak 19.novembra u čitaonici Narodne biblioteke „Stefan Prvovenčani“ predavanjem „Razvoj šumarstva u Srbiji i značaj obrazovanja kadrova“ na kome su pored Zorana Nikolića, direktora škole učestvovali i nekadašnji učenici, đaci prve generacije koji su se školovali u Kraljevu školske 1960/61. Do kraja godine biće održana još tri predavanja iz ovog serijala a sinoć je u Narodnom muzeju Kraljevo otvorena i izložba „Sećanje kroz tri veka“ na kojoj su prikazani eksponati, sheme, skice, planovi i trofeji, kao i drugi predmeti od značaja za obrazovanje u šumarstvu tokom 120 godina.
Početak obuka kadrova za šumarstvo u Srbiji vezuje se za 1853. godinu kada je Aleksa Stojaković organizovao kurs za stručno osposobljavanje čuvara šuma stragarskih barutana.Te godine je počela sa radom i prva dvogodišnja, Zemljodelska škola u Topčideru gde se učilo i o šumarstvu.Od 1872 godine do 1881 godine radila je trogodišnja Zemljodelska škola u Požarevcu koja je školovala i upravitelje šuma.Srednjoškolsko i fakultetsko obrazovanje u Srbiji prošlo je kroz nekoliko faza a zabeležen je i prekid od 1930. do 1945. godine u organizovanju srednjoškolskog obrazovanja kadrova za šumarstvo.Rešenjem Ministarstva šumarstva Srbije iz avgusta 1946. godine osnivaju se niža jednogodišnja i srednja, trogodišnja šumarska škola sa sedištem u Čačku.
Naredne 1947 godine srednja šumarska škola se po prvi put seli za Kraljevo u prostorije Gospodar Vasinog konaka da bi se 1949 godine škola preselila, najpre u Sremsku Mitrovicu i Sombor, a 1952 godine ponovo u Čačak. Godinu dana kasnije,1953 godine, u Kraljevu je otpočela gradnja objeka za šumarsku školu i internanta za učenike koja je trajala sve do 1960 godine.Rešenjem ondašnjeg Ministarstva prosvete 20.oktobra 1960.godine, počinje po drugi put, školovanje kadrova za šumarstvo u srednjoj školi u Kraljevu.Od tada pa do današnjih dana ova škola je u istim prostorijama koje su u nekoliko navrata rekonstruisane 1962. godine na površini od 2,2 hektara podignut je arboreu u kome se danas nalazi 236 različitih vrsta drveća i mnoštvo retkih i endemskih biljaka.
Škola ima svoj rasadnik površine 65 ari u kome učenici izvode stručnu praksu kao i stolarsku i tapetarsku radionicu.Pored šumarskih tehničara, ova moderna srednjoškolska ustanova danas , školuje tehničare za lovstvo i ribarstvo, tehničare pejzažne arhitekture, geodetske tehničare i arhitektonske tehničare.
U Šumarskoj školi u Kraljevu na Odseku za izradu nameštaja školuju se kroz trogodišnju nastavu, stolari, tapetari i lakireri kao obrazovni profili za drvoprerađivačku industriju. Na ovaj način Šumarska škola želi d askrene pažnju široj javnosti o potrebi informisanja i obrazovanja u ovoj oblasti od presudnog značaja za opstanak ali i povećanje kvaliteta života svakog pojedinca. Program je realizovan u saradnji sa Narodnom bibliotekom „Stefan Prvovenčani“ i Narodnim muzejem u Kraljevu.
U sredu 20. novembra u punoj sali Narodnog muzeja u Kraljevu otovorena je izložba „Sećanje kroz tri veka“. Izloženi su eksponati, sheme, skice, planovi i trofeji, kao i drugi predmeti od značaja za obrazovanje u šumarstvu tokom 120 godina. Na prvom predavanju „Razvoj šumarstva u Srbiji i značaj obrazovanja kadrova“ koje je održano u utorak 19. novembra, učestvovali su direktor Šumarske škole Zoran Nikolić, kao i učenici prve i druge generacije učenika koji su se obrazovali 60-tih godina, nakon vraćanja Šumarske škole u Kraljevo. Sledeće predavanje „Endemski četinari Srbije“ biće održano u utorak 26. novembra sa početkom u 19 časova. Predavač će biti profesor Šumarske škole Mladen Vukmirović. Zatim sledi predavanje iz oblasti drvne industrije pod nazivom „Nekada i sada“ koje će biti obržano 10. decembra, a 17. decembra je na programu predavanje „Razvoj, primena i značaj pejsažne arhitekture“.