Zbog niske cene voća koje nije u prvoj klasi i ne može da se plasira za upotrebu u svežem stanju, priličan broj gazdinastava koji se bavi proizvodnjom voća i grožđa shodno tome da li imaju sudove za vrenje kljuka, kazan za destilaciju i sudove za destilat, određenu količinu ovog van klasnog voća preradi u rakiju.
Zavisno od gazdinstva proizvedu se manje količine koje su namenjene samo potrošnji na gazdinstvu dok pojedinci obave preradu veće količine sa vizijom prodaje tog viška ali nisu upoznati s propisima koji se odnose na proizvodnju i promet ovog pića. Njihova razmišljanja su usmerena ka pravilniku o proizvodnji i prometu malih količina proizvoda biljnog porekla gde se nalaze džemovi, kompoti, voćni sokovi, ajvari, turšije… ali ne i rakije.
Mnogo je nedoumica ali poljoprivrednici koji je prave jaka alkoholna pića za prodaju trebalo bi da znaju da su dužni da se registruju za tu delatnost u Registru proizvođača jakih alkoholnih pića, kao i u Agenciji za privredne registre odnosno da postanu pravna lica. Sve ovo je u skladu sa Zakonom o jakim alkoholnim pićima, kao i sa Zakonom o bezbednosti hrane.
Proizvođač se registruje u Agenciji za privredne registre i upisuje u Registar proizvođača jakih alkoholnih pića. Upis proizvođača jakih alkoholnih pića se vrši u Registar koji vodi Ministarstvo poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede. Takođe imaju obavezu i da se prijave Ministarstvu finansija radi preuzimanja akciznih markica.
Ukoliko je ovo preveliki finansijski teret za proizvođača on može svu rakiju koju proizvede da proda registrovanom proizvođaču rakija kao sirovinu ili da posluži za doradu kod njega.