Slano Kopovo predstavlja specijalni rezervat prirode koji se nalazi 5km od Novog Bečeja. Slano Kopovo je Tisin fosilni meandar, odnosno geomorfološki oblik postao radom rečne vode, što znači da pripada grupi rečnih ili fluvijanih jezera.
Oblikom Slano kopovo podseća na potkovicu čiji su kraci okrenuti prema jugu. Paralelno sa Slanim kopovom, sa njegove istočne strane, prostire se uža depresija Malo, odnosno Poštaš kopovo. Ono je obraslo barskom vegetacijom i za razliku od Slanog kopova pripada slatkovodnom tipu bara koji uz to nema stalnu vodu. Površina depresije Slanog kopova oznosi 1,45 km².
Sivi ždral (Grus grus) je markantna ptica raspona krila preko dva metra. Najveće populacije ždralova se nalaze u Rusiji i Švedskoj. Sivi ždralovi redovno koriste plitku vodu Slanog kopova za noćni odmor tokom prolećne i jesenje seobe, (sever Evrope i Rusija – Severna Afrika i obrnuto), a okolna obradiva polja i utrine za ishranu.
Slano Kopovo predstavlja područje gde se okuplja najveći broj ždralova u Srbiji i stoga ima izuzetno veliki značaj sa aspekta očuvanja gnezdilišne populacije sa severa ali i potencijalnog naseljavanja južnijih staništa gde se nekad ždral i gnezdio.
Najveća koncetracija ždralova u jednom danu je 17.000. Ždralovi se karakterišu ustaljenim dnevnim ritmom. Naime, ptice samo prespavaju na Slanom kopovu, dok sa prvim zracima sunca odlaze na okolne njive, pašnjake i utrine gde se hrane.
Zanimljivo je da je u neposrednoj blizini uz Slano Kopovo nalazi se srednjovekovana romanična crkva Arača koja je podigunta u 12 veka, koja je od 1948. godine proglašena za kulturno dobro od posebnog značaja.
Ove nedelje je utvrđen pozitivan nalaz u uzorcima tkiva uginulih ždralova na prisustvo virusa avijarne influence H5N1 na lokalitetu Slanog Kopova u laboratorijama za virusologiju Naučnog Instituta za veterinarstvo “Novi Sad”.
Izvor: Naučni institut za veterinarstvo „Novi Sad“