Materice su najveći hrišćanski praznik majki i žena u našem narodu. Kao što su majke vezivale decu na Detinjce, na isti način danas deca vezuju majke. One se odvezuju poklonima, koji mogu biti i skromni, poput bombone ili jabuke.
Materice nisu samo vreme zabave, već i trenutak refleksije o značaju porodice, međusobnom poštovanju i ljubavi. Ovaj praznik, iako manje poznat u savremenom društvu, čuva i promoviše običaje koji nas podsećaju na važnost očuvanja tradicije i vrednosti koje su temelj porodice. Običaj “vezivanja” i “odvezivanja” potvrđuje neraskidivu vezu svih članova porodice i simboliše čvrste porodične veze, slogu i mir. Materice su, kao nekada, i danas prilika da se obraduju siromašna ili deca bez roditelja.
U dubljem, crkvenom kontekstu, praznici Detinci, Materice i Očevi ne povezuju samo tu jednu generaciju, nego sve generacije roditelja, majki i dece unazad. To povezivanje seže do najdaljih, najstarijih vremena biblijske istorije kada se sećamo svih velikih žena iz predhrišćanskih i hrišćanskih vremena.
Isto kao i majke, vezuju se i žene u okruženju – komšinice, tetke, bake. Sprema se svečani, zbog Božićnog posta, posni ručak, koji okuplja celu porodicu.
Postoji i verovanje da muževi treba da vežu svoju tek udatu ženu i tako prizovu dobijanje potomstva u narednoj godini. Takođe, u nekim krajevima, posebno u današnjoj Hercegovini, postojao je običaj da se tek venčani par zavetuje jedno drugom na Materice/Oce, potvrđujući crkveni venčani zavet.Za Materice je običaj i da sve žene obavezno odu na liturgiju u crkvu gde ih sveštenik pričesti i da im oproste od svih grehova koje su eventualno počinile poslednjih godinu dana. Prema jednom narodnom verovanju, na Materice nipošto ne treba obući već nošenu odeću već isključivo novu, kako bismo „čisti“ ušli u Novu godinu.
Detinjci, Materice i Oci, provode se u zajedništvu, uz okupljanje porodice.